Handboek cognitieve gedragstherapie bij middelengebruik en gokken
Meestal krijg je cognitieve gedragstherapie van een therapeut die psycholoog is. Dat is iemand die een studie psychologie aan de universiteit heeft afgerond. Het is belangrijk dat je vertrouwen hebt in je therapeut en dat je samen tot goede afspraken komt over de behandeling. Een recent onderzoek door Turner et al. (2023) in hetJournal of Gambling Issues benadrukt het belang van het herkennen van vroege signalen van gokproblemen en het zoeken van professionele hulp. Het onderzoek toont aan dat vroege interventie, zoals cognitieve gedragstherapie (CGT), effectief kan zijn in het verminderen van gokgerelateerde schade.
Onderzoek naar problematisch gokken: inzichten en ontwikkelingen
Dit heeft deels te maken met het gebrek aan een duidelijk klinisch profiel van de ‘patiënten’. Niet alle adolescenten zijn in staat om het verslavingsgedrag te stoppen; voor hen is professionele hulp nodig. Dit handboek is tot stand gekomen door een herziening van eerder gepubliceerde richtlijnen en protocollen van Resultaten Scoren (Kenniscentrum Verslaving). Het is een lijvig handboek geworden dat een goed overzicht geeft over de cognitief gedragstherapeutische interventies bij verslaving.
Hoe kun je als naaste iemand met een gokverslaving helpen?
Het wordt gekenmerkt door een oncontroleerbare drang om te gokken, ondanks de schadelijke effecten die het kan hebben op het persoonlijke, financiële en sociale leven. Het stoppen met compulsief gokken vereist een diepgaand begrip van de onderliggende oorzaken en het ontwikkelen van strategieën om de drang te beheersen. Deze inleiding verkent de verschillende aspecten van compulsief gokken en biedt inzichten in effectieve methoden om deze destructieve gewoonte te overwinnen. Door middel van zelfbewustzijn, professionele hulp en ondersteunende netwerken kunnen individuen leren om de controle over hun leven terug te krijgen en een gezondere, meer gebalanceerde levensstijl te omarmen. Een aantal van deze criteria komt overeen met de gedragingen die ook bij middelenafhankelijkheid voorkomen. Alleen het vierde diagnostische criterium is specifiek voor pathologisch gokken.
Waarom is de eerste stap eigenlijk om te zeggen “ik wil stoppen met gokken”?
Een CGT behandeling is meestal kortdurend en klacht- of probleemgericht. Bijvoorbeeld om met stemmen of intrusies om te leren gaan, of depressieve gevoelens. Samengevat is er zeer weinig bekend over het vóórkomen van problematisch gebruik van, dan wel verslaving aan, sociale media. Voor zover dit al gebeurt, lijden de meetinstrumenten, in nog grotere mate dan bij internetverslaving of gameverslaving, aan zeer gebrekkige externe validiteit. Daarnaast is het nog volstrekt onduidelijk hoe negatief de consequenties zijn van problematisch gebruik van sociale media.
Hoe ontstaat een verslaving?
In dit artikel worden het vóórkomen, nieuw onderzoek en behandelmogelijkheden gepresenteerd voor probleemgokken en excessieve videogaming. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van recent onderzoek met betrekking tot pathologisch gokken. De huidige classificatie van pathologisch gokken, prevalentie van pathologisch gokken, beloop en veelgebruikte diagnostische instrumenten komen aan bod.
Anderen beweren dat ‘gameverslaving’ vooralsnog meer gebaseerd is op paniekberichten uit de media dan op feiten. Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een verzamelnaam voor hulpvormen waarin cliënten leren hoe ze beter kunnen omgaan met hun negatieve gedachten en gevoelens over zichzelf en hun omgeving. Op deze pagina lees je meer over wat cognitieve gedragstherapie inhoudt en welke opleiding je kunt volgen als je cognitief gedragstherapeut wil worden. Sociale factoren beïnvloeden zowel de deelname aan kansspelen als de kans op problematisch gokken.
Een cognitief gedragstherapeut (cgt’er) is bekwaam om cognitief gedragstherapeutische behandelingen op verantwoorde wijze uit te voeren. Je bent bijvoorbeeld psycholoog, psychotherapeut, pedagoog of psychiater. Als je levensgebeurtenissen of –ervaringen op een negatieve manier interpreteert, open je de deur voor diverse cognitieve stoornissen en gedragsproblemen. Een therapeut kan cognitieve gedragstherapie aanbieden bij angststoornissen en dwangstoornissen, maar ook bij faalangst, burn-out en verlatingsangst is cognitieve gedragstherapie van toepassing. Verder geven therapeuten cognitieve gedragstherapie bij depressie, vermoeidheid, slapeloosheid en andere slaapproblemen, eventueel zelfs bij autisme of ADHD. Via cognitieve gedragstherapie leert men via inzichten het gedrag te beheersen en zo nodig te veranderen.
- Het gevoel van gemeenschap en solidariteit dat je in deze groepen vindt, kan een krachtige motivator zijn om op het rechte pad te blijven.
- Deze functies zijn afhankelijk van een goed functionerende (pre)frontale cortex (Goudriaan, Oosterlaan, De Beurs, & Van den Brink, 2006; Rugle & Melamed, 1993).
- Denk bijvoorbeeld aan het tijdelijk overdragen van je bewind aan een ander, waardoor je niet meer makkelijk toegang hebt tot je financiën om te gokken.
De houding van directe naasten, maar ook de culturele of maatschappelijke opinie over gokken lijken de mate van gokken te kunnen beïnvloeden. DoelDit onderzoek heeft als eerste doel effectiviteit van CGT voor gokproblematiek te onderzoeken. Het tweede doel is om de behoefte van cliënten ten aanzien van hun behandeling in kaart te brengen, waarbij onder andere de behoefte aan een cognitieve bias module onderzocht zal worden.
Een interventieplan omvat specifieke doelen en mogelijke gevolgen bij weigering van hulp. Het kiezen van een interventiespecialist, zoals een maatschappelijk werker, is belangrijk want deze kan begeleiding bieden. Uitgelicht cursusaanbod en interessante artikelen over cognitieve gedragstherapie. Cognitieve gedragstherapie is een evidence-based behandeling, wat betekent dat er veel wetenschappelijk bewijs is dat deze therapie daadwerkelijk effectief is bij de behandeling van verschillende psychische stoornissen. Cgt leert mensen via oefeningen en opdrachten anders te denken en te doen. We vergelijken cgt op deze kaart met andere therapieën, medicatie en/of geen behandeling.
Verslaving ontstaat in het algemeen door een combinatie van factoren. Sommige mensen zijn van nature (in aanleg) gevoeliger voor verslaving. Andere mensen maken vervelende dingen mee in hun leven en merken dat drinken, drugs of gokken hen helpt om zich even iets beter te voelen. Weer anderen worden beïnvloed door hun omgeving, problemen thuis of door leeftijdsgenoten. Meestal is het echter een combinatie van die factoren die maakt dat je controle verliest. Vaak beseffen we dat dit niet het geval is, omdat we onplezierige gedachten en gevoelens willen vermijden en ze niet onderzoeken of bespreken.
Wetenschappelijke evidentie voor behandeling van de eetbuistoornis
In een uitstekend overzichtsartikel uit 2005 vatten Hollander, Sood, Pallanti, Baldini-Rossi en Baker (2005b) alle tot dan gedane medicatiestudies bij pathologisch gokken samen. Zij concluderen dat er vooral grotere, dubbelblind uitgevoerde en placebogecontroleerde studies nodig zijn om de effectiviteit van de bovengenoemde farmacotherapieën te bewijzen. Veel van de studies lijden aan methodologische tekortkomingen, zoals het ontbreken van een placebogroep of het niet dubbelblind zijn uitgevoerd. Toekomstige studies moeten uitwijzen of farmacologische therapie ook effectief is op de langere termijn. De comorbiditeit zal in de toekomst in veel gevallen de behandeling met medicatie bepalen (Hollander et al., 2005b).
De mensen om je heen zijn ook belangrijk in de therapie en worden waar mogelijk betrokken om verder te komen. Cognitieve Gedragstherapie (CGT) is een populaire en wetenschappelijk onderbouwde vorm van psychotherapie die zich richt op het identificeren en veranderen van negatieve gedachten en gedragingen die bijdragen aan psychische problemen. CGT is gebaseerd op de theorie dat onze gedachten, gevoelens en gedragingen onderling verbonden zijn www.evacuatiekaboel.nl en dat het veranderen van negatieve gedachten en gedragingen kan leiden tot verbetering van emoties en algehele welzijn. Cognitieve gedragstherapie bestaat in verschillende vormen en soorten. De meeste cliënten komen in individuele therapie, maar er bestaat ook cgt voor groepen evenals voor echtparen of gezinnen.Naast deze verschillen bestaat binnen cgt een aantal stromingen die inhoudelijk andere accenten leggen.
Voor twee sessies wordt naast de adolescent nadrukkelijk ook het ondersteunend systeem uitgenodigd. De thema’s in de behandeling komen overeen met die van het basisprotocol voor volwassenen met problematisch middelengebruik of gokproblemen. Wel zijn deze aangevuld met specifieke thema’s voor adolescenten en voor toepassing bij de behandeling van problematisch gamen. Cognitieve gedragstherapie (CGT) leert je om anders tegen moeilijke situaties aan te kijken en om daar anders mee om te gaan. Dat doe je door samen na te denken en vooral door dingen uit te proberen. Vaak blijkt dat de situatie niet zo negatief is als je denkt (verwacht), maar je moet het eerst ervaren om het te geloven.
Zowel het inventariseren van problematisch gedrag als het bedenken en oefenen van nieuw, beter passend gedrag doen cliënt en therapeut samen. Het is van belang om cognitieve gedragstherapie te onderscheiden van cognitieve therapie enerzijds en van gedragstherapie anderzijds. Lees hieronder meer over het verschil met cognitieve therapie en gedragstherapie. Een negatieve denkwijze kan een grote variëteit aan problemen veroorzaken of in stand houden. Voor vele daarvan kan een cognitieve gedragstherapie behandeling nuttig zijn. Cognitieve gedragstherapie is een behandelmethode uit de psychiatrie, en bestaat uit een combinatie van cognitieve therapie en gedragstherapie.
Herstel ziet er voor iedereen anders uit, maar bij gedragsverslavingen duurt het meestal maanden of jaren voordat je je echt ‘veilig’ voelt dat je niet zomaar terugvalt in je verslavingsgedrag. In het algemene handboek voor psychologen zijn negen verschillende criteria vastgesteld voor een gokverslaving. Je moet aan minstens vier van de criteria voldoen in deze Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) voor een officiële diagnose van gokverslaving.
Het ontwikkelen van nieuwe hobby’s en interesses kan ook een positieve invloed hebben op het beheersen van de drang om te gokken. Door tijd en energie te investeren in activiteiten die voldoening en plezier bieden, kunnen individuen hun gedachten afleiden van gokken en nieuwe vaardigheden en passies ontdekken. Of het nu gaat om sporten, kunst, muziek of vrijwilligerswerk, het vinden van een zinvolle bezigheid kan een belangrijke stap zijn in het herstelproces. Compulsief gokken is een uitdaging die het leven van veel mensen beïnvloedt, en het kan moeilijk zijn om de drang te weerstaan.
Bij PAO geloven we dat professionals zoals jij een positieve impact maken. Al meer dan 40 jaar begeleiden we psychologen, pedagogen en andere zorg- en onderwijsprofessionals in hun ontwikkeling. Door het volgen van deze cursus draag jij direct bij aan een veerkrachtige en vitale samenleving.
Het lijkt er dus op dat verschillen in abstinentie tussen de verschillende behandelingen (cognitieve gedragstherapie versus Anonieme Gokkers) verdwijnen, naarmate de therapie langer achter de rug is. Wel was de vermindering van psychosociale problemen het grootst in de individuele cognitieve gedragstherapie-conditie, vergeleken met de cognitieve gedragstherapie via zelfhulpconditie of de Anonieme Gokkers-conditie. Het aantal Anonieme Gokkers-bijeenkomsten dat was bijgewoond, droeg ook bij aan gokabstinentie. In sommige studies werden lagere dopamineniveaus in hersenvocht (CSF-studies) van pathologische gokkers gevonden (Bergh et al., 1997). In recente genetische studies zijn relaties gevonden tussen polymorfismen van dopaminereceptoren (hogere prevalentie van DRD2 Taq-A1 allel, D1, D4 receptorgenen) en pathologisch gokken (Comings et al., 2001; Comings et al., 1999; Comings et al., 1996). Uit tweelingonderzoek blijkt ten slotte dat 62% van de variantie voor de diagnose pathologisch gokken werd verklaard door gedeelde genetische factoren (Eisen et al., 2001).
Een gokverslaving ontstaat nooit meteen maar ontwikkelt zich geleidelijk. Ook af en toe gokken kan er voor zorgen dat je langzaam de controle verliest over je gokgedrag, bijvoorbeeld om verloren geld goed te maken of de opwinding van je winsten te herhalen. Vaak zijn er bijvoorbeeld schulden waar je langdurig aan moet werken om ze af te lossen. Ook kost het tijd om relaties te herstellen en op te bouwen door eerder verbroken vertrouwen. Veel mensen die succesvol hun verslaving aan gokken overwonnen benadrukken dat ze het niet alleen deden. Ze vinden het vaak verrassend dat de omgeving juist begrip toont wanneer ze hun gokprobleem opbiechten, in plaats van hen af te vallen.
Compulsief gokken is een uitdaging die velen treft, maar het goede nieuws is dat er effectieve manieren zijn om deze gewoonte te overwinnen en een bevredigend leven zonder gokken te leiden. Het begint allemaal met het erkennen van het probleem en het zoeken naar de juiste ondersteuningssystemen en hulpmiddelen. Het is belangrijk om te begrijpen dat je niet alleen bent in deze strijd en dat er talloze middelen beschikbaar zijn om je te helpen op je reis naar herstel. Een schema waarmee je bepaalde gedachten en gevoelens op een gestructureerde manier kunt onderzoeken. Binnen een CGT behandeling kun je de opdracht krijgen een aantal G-schema’s te maken, en deze samen met de therapeut na te bespreken. Bij problematisch (verslavend) internetgebruik gaat het om mensen die aangeven het soms best lastig vinden te stoppen met hun internetgebruik, terwijl ze door het vele internetgebruik toch enige problemen ondervinden.
Jaarlijks verliezen alle Nederlanders alleen met online gokken al meer dan 1 miljard euro, volgens cijfers van de Kansspelautoriteit. Toch wordt een verslaving vaak laat opgemerkt, volgens een studie uit 2011 in Journal of Gambling Studies. Dit komt doordat gokschulden lange tijd verborgen worden gehouden voor de omgeving.
Vaak wordt ons gevoel bepaald door herinneringen van vroeger, fantasieën, en door opvattingen over bepaalde dingen. Jim van Os werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Gokverslaving en drugsverslaving activeren vergelijkbare beloningscircuits in de hersenen.